The Catlins

Soms zit het mee en soms zit het een beetje tegen...

Dinsdagochtend 10 april - we werden wakker in onze bruine houten cottage. Beetje berghut idee heeft het wel 😀. Gelukkig hadden we gisteravond de elektrische kachel op een lage stand aan gelaten, want we hebben te maken met een koude front over het zuiden van het zuidereiland. Sjoerd heeft het bijna 6 weken volgehouden om een korte broek aan te hebben (op enkele wandeltracks na), maar sinds zondag is het echt kouder aan het worden. Van een lekkere 19 graden, zijn we opeens naar 5 graden gegaan...  Aangezien de keuken van deze backpackersaccommodatie iets hoger op de heuvel ligt, eerst maar even douchen 🚿 en aankleden voordat we kunnen ontbijten. 🍞🧀 Warme kleding aan en even genieten van het uitzicht. Ondanks dat deze accommodatie ietwat verouderd oogt, is het er wel gezellig en heeft het een mooie ligging. 

We rijden via de Soutern Scenic Drive naar het zuidelijke puntje van het zuidereiland, namelijk naar Bluff. Hier vindt je een wegwijzerpaal met de afstanden naar bekende plaatsen. Dit is tevens het einde (of het begin) van de SH1, de zogenaamde State Highway weg. Hemelsbreed is het maar 1401 km van het noordelijkste puntje van NZ Cape Reinga naar het zuidelijke puntje Bluff in NZ. We hebben echter onderhand een aantal maal zoveel kilometers gereden... 🚗  Ook is de zuidpool zover nog niet vanaf dit punt... We hebben overnacht in Invercargill, waarna we het natuurgebied van de Catlins konden gaan bewonderen. Invercargill is echter niet de meeste mooie stad van NZ, het komt wat grijs en saai over. Maar heeft wel een prima ligging om vanuit daar verder te reizen naar de Catlins.

The Catlins

Wat door vele toeristen wordt overgeslagen is de mooie route door de Catlins. Het is een kustroute in het zuidoosten, die via kleinere wegen en gravelroads door een afwisselend heuvellandschap gaat. Ook heb je meer kans om dieren als dolfijnen, zeeleeuwen, zeehonden en pinguïns te spotten. Doordat deze route minder snel gaat, wordt deze vaak geskipt. Echt zonde, want hij is echt heel mooi. Hierdoor was het ook op de weg en bij de bezienswaardigheden heerlijk rustig op de route, dus dat was weer in ons voordeel.

Onze planning was om woensdag en donderdag de route te gaan doen. Maar wat was het donderdag 12 april slecht weer... regen... koud... vandaar dat we de planning hebben aangepast. We hebben donderdag een lekkere relaxdag gehad. Cappuccino drinken in Balclutha, boodschappen aldaar gedaan, informatie bij de i-site opgedaan over de volgende bestemming Dunedin, de was gedaan en lekker een boek gelezen. Dat was ook genieten op zo'n dag. En toen...om 17.00 u viel de stroom uit. Aangezien in NZ bijna alles op stroom gaat, konden we weinig meer. We kregen van de eigenaar van het motel wel éven 4 waxinelichtjes 🕯 en daar konden we het mee doen. 😣 Hij had de barbecue beschikbaar gesteld, zodat we daar de pasta op konden klaar maken. Tja... niet ideaal... Het bleek dat het hele district van Owaka en Balclutha zonder stroom zat! En het was niet bekend hoe lang het kon duren... Het werd kouder in de kamer en donker en toen... ging de verwarming om 19.00 u opeens weer aan! Yeah! Alles deed het gelukkig weer en konden we alsnog ons eten op de elektrische kookplaat klaar maken!

Maar we kwamen natuurlijk om de mooie natuur van The Catlins met eigen ogen te bekijken. Dus dit op woensdag en vrijdag gedaan. Er zijn veel bezienswaardigheden waarbij je de ene keer wat verder moet lopen dan de andere keer.

Onze eerste stop was de Waipapa Lighthouse. Een prachtige kleine vuurtoren op een mooie plek. Hier zouden ook zeeleeuwen te zien zijn... We zagen veel rotsen en een mooi strand, maar geen zeeleeuw... jammer. Daarna op naar Slope Point. Dit zou officieel het zuidelijkste puntje van  NZ zijn. Maar wat een wind hier... 💨  De vele schapen 🐑 die hier stonden leken er minder hinder van te hebben. Maar als je de zee op de kliffen ziet slaan, besef je weer hoe nietig en kwetsbaar je als mens bent. Hierna was een stop bij Curio Bay. Bekend om het petrified wood, pinguïns en dolfijnen. De pinguïns komen vaak later in de middag weer op het land, dus die hadden we niet verwacht te zien. Helaas lieten de kleine hector dolfijnen zich ook niet zien... het 180 miljoen jaar oude gesteente dat de vorm van een bos moest hebben (petrified wood), had wel wat verbeeldingskracht nodig 😅. 

Toen op naar Cathedrale Cave. Hier moet je rekening houden met het tij. We stonden keurig te wachten totdat het tijd ⌚ was, om daarna de wandelroute naar de mooie Cave te kunnen maken. Het bleek echter dat de dag ervoor er wat afgebrokkeld was van de looproute en dat het deze dag opnieuw geïnspecteerd zou worden. We konden nog 1,5 uur wachten of er voor kiezen om verder te gaan. Na kort overleg toch maar verder gegaan. We hebben eerst de Niagara Falls bekeken. Waarbij we dachten aan de watervallen🌊 in Canada... viel dat even tegen...bleek een grapje te zijn van de naamgever. Het is de kleinste waterval ter wereld. Dan maar op naar de meest gefotografeerde waterval van de wereld, de Purakaunui Falls. Tenminste, dat wordt beweerd in het boekje over de Soutern Scenic Drive 🤔. Maar deze waterval was tenminste wel veel mooier dan de kleinste waterval! Helaas dus op woensdag alleen maar schapen gezien... jammer...

Op vrijdag zijn we naar Surat Bay en Nugget Point geweest. Bij Surat Bay zouden wederom zeeleeuwen moeten zijn, maar ook hier hadden we helaas weer pech. Wel een mooie strandwandeling kunnen maken. Dan maar op naar Nugget Point met zijn mooie vuurtoren en de vele dieren... Nugget Lighthouse💈wordt overal afgebeeld als boegbeeld van de Catlins. We waren dus wel benieuwd! En opeens zie ik onderweg naar Nugget Point wat bewegen op het strand... Sjoerd de auto laten stoppen en er snel heen! Bleek er een enorme zeeleeuw op het strand te zijn! Prachtig! Al snel stopte er ook een auto vol met Aziaten, dus de rust was weg... de zeeleeuw werd er ook wat onrustig door en begon wat te grommen. Maar we hebben er van genoten.  Zo dichtbij dat deze grote zeeleeuw was, amazing! 😍 Nugget Point zelf was ook erg mooi, het wandelpad naar de vuurtoren was erg idyllisch en vanaf het uitkijkpunt zagen we allemaal kleinere zeeleeuwen of zeehonden. Maar omdat het hoger gelegen ligt, deze dieren dus niet zo mooi op de foto kunnen krijgen. Maar gelukkig hadden we ook een verrekijker🔭  bij ons...

Op vrijdag de 13e hadden we dus meer geluk met het wildlife spotten. Nog steeds geen pinguïns 🐧... maar wie weet komt dat nog. Leuke plannen gemaakt voor de volgende stop in Dunedin, maar dat volgt later...

Accommodatie: Independent warm sunny space in Invercargill via Airbnb (1 nacht)

Accommodatie: Catlins Gateway Motel in Owaka (2 nachten)